Op 2 september heb ik weer eens een Pieterpad etappe gelopen. Sinds vorig jaar heb ik geen etappe meer gelopen, vooral vanwege de afstand van huis tot aan waar ik gebleven was op de route. Omdat ik tegen een gunstige prijs een aantal weken een NS weekendabonnement heb kunnen afsluiten, ben ik voor de verandering met de trein en bus gaan reizen. Een heel gepuzzel, maar het is me gelukt! Mijn startpunt was in Elten, een schitterend dorpje in Duitsland. Net over de grens bij Zevenaar.
Het was in de ochtend flink mistig. Gelukkig maar, want het zou tegen de 30 graden worden overdag. Van Hoog-Elten, ging de route via Lobith (jawel: langs de Rijn Rijn Rijn) naar een veerpont, waarmee ik over de Rijn werd vervoerd voor slechts 2 euro. Ik kwam net op tijd aangelopen om de veerpont te halen! Dit pontje gaat slechts eenmaal per uur en is alleen toegankelijk voor voetgangers en fietsers. De overtocht duurt circa 10 minuten.
Aan de overkant van de Rijn ligt Millingen a/d Rijn, waar ik de route vervolgde naar Zyfflich (Duitsland) en daarna Beek (Nederland). Hierboven een paaltje waaruit wel blijkt dat ik langs grensgebied liep. Het is afwisselend lopen in Duitsland-Nederland-Duitsland-Nederland. En je merkt ook meteen wanneer je in Duitsland bent. Totaal andere huizen, wegen, bewegwijzering en natuurlijk mensen die een andere taal spreken. Maar net over de grens zie je wel verdacht veel Nederlanders.
Het was een mooie tocht, al was het na Hoog-Elten wel veel ‘slootkanten’ waar ik langs liep. Lobith is verrassend mooi, met oude huizen en een een poort als overblijfsel van de Tolkamer van Lobith. Ik zou vanaf Millingen a/d Rijn tot aan Groesbeek lopen, maar dat werd me te ver. Lange afstanden ben ik niet meer gewend. Vandaar dat ik in Beek ben gestopt en daar de bus en trein richting huis heb genomen.